?ฝึกคิดก่อนฝึกอ่าน หรือฝึกอ่านก่อนฝึกคิด? เก็บตกจากงาน Mother & Care Festival 2007
เมื่อวันที่ 26-28 ตุลาคม ที่ผ่านมา ครอบครัวตัวต่อได้รับเชิญจากนิตยสาร Mother & Care ร่วมจัดกิจกรรมสำหรับครอบครัวในงาน Mother & Care Festival 2007

กิจกรรมทำของเล่นที่เราให้เด็กๆทำจะมีส่วนที่เด็กๆจะต้องต่อเติม คิดต่อด้วยจินตนาการของตัวเอง  แม่จาสังเกตว่าเด็กๆที่ร่วมกิจกรรมกับเราจะมีอยู่ 2 ลักษณะ  แบบแรกพอบอกให้คิดต่อเติมก็ลุยเลยไม่รีรอ  แบบที่สองพอบอกให้ต่อเติมก็มองหาตัวอย่าง ต้นแบบเพื่อจะได้เลียนแบบ  แม่จาเลยลองเลียบๆเคียงๆถามผู้ปกครองว่าน้องๆเรียนกันแนวไหน อยู่บ้านเด็กๆทำกิจกรรมอะไรบ้าง  คำตอบที่ได้คือ สำหรับเด็กที่มองหาต้นแบบ ตัวอย่างเวลาให้คิดเองส่วนมากเด็กๆจะเรียนในลักษณะมุ่งเน้นวิชาการ เด็กบางคนอยู่อนุบาลสองก็อ่านนิทานด้วยตัวเองออกแล้ว  อยู่บ้านไม่ค่อยมีเวลาเล่นกับลูกส่วนมากก็จะดูทีวี มีของเล่นให้เล่นบ้าง  ส่วนเด็กๆที่ลุยคิดต่อเติมด้วยความสนุกจะเรียนอยู่ในโรงเรียนแนวเตรียมความพร้อม  อยู่บ้านก็ให้เด็กๆได้เล่นอิสระ  ทำของเล่นเองบ้าง  ทีวีดูนิดหน่อย  อ่านหนังสือนิทานให้เด็กฟังเป็นประจำ

ปฐมวัยอะไรสำคัญกว่า ระหว่างการฝึกให้เด็กอ่านออกเขียนได้ กับฝึกให้เค้าชอบคิด ชอบทำ ถ้าเลือกได้พ่อแม่คงอยากได้สองอย่างพร้อมๆกัน   แต่ความเป็นจริงมันก็ยากที่จะได้สองอย่างพร้อมกัน  ทุกวันนี้นีรอายุครบห้าขวบแล้วยังอ่านหนังสือไม่ออก (ได้เป็นบางคำ)  แต่ชอบทำของเล่น ประดิษฐ์ ชอบวาดรูป ชอบกีฬา ชอบดนตรี ชอบการอ่านหนังสือ (แม่อ่านให้ฟัง หรืออ่านเองจากภาพ)  สนใจที่จะเขียนตัวหนังสือ มีกระดาษว่างๆก็ขีดเขียน มีความพยายามที่จะอ่าน  และสนใจใฝ่รู้สิ่งต่างๆรอบตัว  สำหรับแม่จาคิดว่าสิ่งเหล่านี้น่าจะเป็นรากฐานที่สำคัญเพื่อให้เค้ารักที่จะเรียนรู้ด้วยตัวเอง ชอบคิด ชอบทำ (ในสิ่งที่ดีๆ)  ถ้าเราไปให้ความสำคัญกับการอ่านออก เขียนได้มากเกินไป  จนเค้าไม่มีเวลาเล่น  ไม่มีเวลาได้คิด ได้ทำงานสร้างสรรค์  พอถึงวันที่อยากให้เค้าคิด ให้เค้าทำก็อาจจะช้าเกินไปซะแล้ว  มีเพื่อนชาวอังกฤษที่ต้องการย้ายถิ่นฐานมาอยู่เมืองไทยพร้อมลูกวัยอนุบาลแต่แล้วก็เปลี่ยนใจกลับประเทศไปเพราะเค้าบอกว่า ไม่แปลกใจที่ทำไมเด็กไทยคิดไม่ค่อยเป็น ก็เพราะเค้าไม่ค่อยมีเวลาว่างพอที่จะคิด  เด็กๆต้องเรียนรู้อะไรมากมายเกินไปจะหมดเวลาที่จะคิดด้วยตัวเอง